امروز درست نمیدونم چند روزه که ندیدمت امروز هم گذشت یه روز دیگه از روزهای بی تو بودن هنوز از این روزهای وحشتناک باقی مونده تنهای تنها میون این همه آدم سخته دلم میگیره وقتی بهش فکر میکنم وقتی نگاه میکنم و تا فرسنگها کسی را پشت و پناهم نمی بینم. خسته شدم از این همه لبخند زورکی از این همه بهونه الکی ای کاش یه ذره فقط یه ذره شهامت داشتم اون وقت واسه پنهون کردن بغض تو گلوم سرفه نمی کردم و نمی گفتم سرما خوردم اون وقت دیگه بهونه اشکام رفتن پشه تو چشمم نبود